Ιστορική χρήση του όρου
Ο όρος Kashima-no-Tachi σημαίνει κυριολεκτικά «Σπαθί του Kashima» και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά κατά τον 7ο μ.χ. αιώνα από τον ιερέα του ναού Kashima, Kuninazu-no-Mahito σαν ονομασία της πολεμικής τέχνης του. Λέγεται ότι ο Kuninazu-no-Mahito ανέπτυξε το kashima-no-tachi βασιζόμενος στην τελετή εξαγνισμού γνωστή και ως harai-tachi, η οποία συνδέεται με την θεότητα-προστάτη των πολεμικών τεχνών Takemikazuchi-no-kami.
Kashima-shin ryu
Η αρχική τέχνη του Kuninazu-no-Mahito αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία πολλών σχολών. Μία από αυτές ήταν η σχολή Kashima-shin ryu που δημιουργήθηκε τον 16ο αιώνα από τους Matsumoto Bizen-no-Kami Ki no Masamoto, Kamiizumi Ise-no-kami Fujiwara no Hidetsuna, Kunii Genpachiro Kagetsugu. Η οικογένεια του Kunii συνεχίζει να διδάσκει το Kashima-shin ryu ακόμα και σήμερα.
Το σύγχρονο Kashima-no-Tachi
Ο Inaba Minoru υπήρξε μαθητής του Kunii Zen’ya, 18ου δασκάλου του Kashima-shin ryu, από τον οποίο διδάχθηκε την τεχνική του σπαθιού, της λόγχης και άλλων όπλων της σχολής. Μετά τον θάνατο του Kunii sensei, συνέχισε να αναπτύσσει και να διδάσκει την τέχνη που είχε διδαχθεί από τον μεγάλο αυτόν δάσκαλο, παράλληλα με το Aikido. Τιμώντας τον Kunii sensei ο Inaba sensei αποφάσισε να ονομάσει την τέχνη που διδάσκει kashima-no-tachi.
Στο dojo του Καρέα γίνεται εκτενής εκπαίδευση σε όλα τα όπλα του kashima no tachi που περιλαμβάνουν το σπαθί (katana), το μαχαίρι (tanto), το ραβδί (jo), την λόγχη (yari), τον λογχοπέλεκυ (naginata).
Η βασική μελέτη πάνω στα όπλα επικεντρώνεται στο σπαθί (katana) σε τεχνικές με αντίπαλο (kenjutsu) αλλά και σε τεχνικές προσωπικής εξάσκησης (batoujutsu).
